19 Mart 2011

26. Hafta | Kartalspor 2-2 Orduspor


Psikolojik sorunlar var. Ligin başından beri aynı senaryolar, saçma sapan işler işte. Ordu'da kazanamıyoruz stres var. Gol yiyoruz motivasyon kaybımız var. 2. yiyoruz. Kaçıncı oldu bu sene 5 dakikada verdiğimiz maçlar ? Kaç oldu ?... Napalım bizde umutlu geçirdiğimiz 22 23 haftayı kâr sayarız kendimize. Çünkü artık vakit rüyadan uyanma vakti. Gerçekleri görme vakti...

İlk 2 hayali şu saatten sonra bitmiştir. Daha bay haftamız var ki bay haftası sonrasında ilk 2 ile puan farkı 7'ye bile çıkabilir. Bundan sonra daha gerçekçi hedeflerle ilk 6'yı kovalamak zorundayız. Çünkü paraşütsüz düşüyoruz ki ilk 6 bile hayal olabilir bize.

Abdullah'ın sakatlığı sonrası Jerry uzun bir aradan sonra ilk 11'de başladı sağ bekte. Emrullah ise kesiği yedi e nihayet. İlk yarı itibariyle ortada geçen bir maç oldu. Ortada geçme işi baya abartıldı kendi takımımın maçını izlerken sıkıldım. Televizyon başında izleyen bizlere masal saati gibiydi maç, uykumuzu getirdi. Sayılı pozisyonlar oldu bu devrede. Kartal'da Oktay vurdu bizim Fevzi çıkardı. Kaleci Ziya hata yaptı Mehmet Ayaz iyi vuramadı boş pozisyonda. Gole kadar bunlar akılda kaldı... 34. dakikada Murat ortaladı Mehmet vurdu kafayı 0-1... Orta olsun son vuruş olsun her haliyle güzel bir gol oldu. Kartal zaten kolay gol atabilen takım değil şu saatten sonra 1 gol daha atarsak bu maçı kopartırız dedik 2. yarıda da bulduk bu golü. Kopardık değil mi maçı ? Yaşaa... Şampiyonluık geliyor... Kendi sahamızda kazanamıyoruz ama deplasamanlarda telafi ediyoruz. Arkadaşlarımızla gırgıra başlıyoruz "her maçımız deplasman olsun yahu" diye. Tribünde bağırıyoruz "üç üç üç" diye. 2. gole sevinemeden golü görüyoruz kalemizde. Evet, 2. gole kadar kötü futbol oynayıp 2 gol bulduk. Bi nevi topu orta sahada tutarak rakibi uyuttuk. Uyuyan rakibede 2 gol attık ama 2. golden sonra uyandılar ve hemen golü buldular. Şu saatten sonra kolay maç olmayacağı aşikardı. Kenarda 52 numarasıyla Şadi'yi gördük. Bu arada belirteyim bu şehir arıyor seni Şadi. Eski halini arıyor tabi. Çok dertliyiz son vuruşlarda çook... Şadi'yi gördük derken yan toptan golü yedik 2-2... Dedim ya daha demin tribünde "üç üç üç" diye bağıran arkadaşlarımız kendi takımının 3 yemesini izleyebilirlerdi orada. Ne utanç verici bi durum değil mi ? Teşekkürler çocuklar. Umutlandırmayı güzel yaptığınız gibi utandırma işinide bir o kadar güzel yapıyorsunuz...

2-2'den sonra Kartal'ın güvenide kendine geldi orta sahayı boşalttı. Bizde 2-0'dan maçı vermenin psikolojisiyle var gücümüzle bastırdık. Net goller kaçırdık. Bu arada zemine değinmeden geçilir mi hiç ? O zeminde futbol oynatmak tam bir iş bilmemezlik örneğidir. İyi yapıyorsunuz bu işi TFF. Bu yolda devam... Kostovski'yle olsun Mehmet Ayaz'la olsun kaçan goller sonrası ahlar vahlar içinde 1 puana razı olup dönüyoruz İstanbul'dan...

Şu saatten sonra hakkımızda hayırlısı neyse o olsun. İlk 2 hayallerine kapılmışken hiç beğenmediğimiz ilk 6'da elden gitmesin. Kaldıramayız bu kadar çok hayal kırıklığını...

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder

Okumuş olduğunuz başlık hakkındaki yorumunuzu bırakmak için lütfen aşağıda bulunan alana görüşlerinizi belirtiniz. Yorumlarınız bizim için önemli...

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...