5. Hafta | İstanbul Büyükşehir Belediyesi 1:1 Orduspor

 

Baştan anlaşalım. Normal şartlarda bu sonuca razıydık. Deplasmanda 1 evinde 3 takımı olduk, belli bir istikrar sağladk 5 hafta boyunca. Bu durumdan şu an için pek şikayetci değiliz.

Ama başka şeyler var şikayet ettiğimiz,

1 puana sevinemediğimiz.

Maçın kısa özetini Cuper yapmış zaten maç sonunda. "Maça dair tek olumlu şey aldığımız 1 puan." diye.

Güzel, güneşli bir İstanbul gününde oynayacaktık Belediyespor ile. Olimpiyat'ın her zaman ki rüzgarı dostluk edecekti, maçı izleyenlere ve sahada oynayanlara. İstanbul yazdan kalan son esintilerin tadını çıkarıyordu. 5. haftaya girilirken, bu maç bu sezon Olimpiyat'ta ki 2. maçmız oluyordu. Ordu'dan daha çok Olimpiyat'ta oynama gibi değişik bir durum vardı ortada. İstanbul'da yaşayan hemşehrilerimiz çok şanslılar bu konuda. Ama bu maçta bu fırsatı değerlendiremedik pek taraftar bazında. Stadyumda taş çatlasa 4 bin 5 bin civarında Ordulu vardı, ki maçın cumartesi olması bu sayının düşük kalmasını çok etkiledi. 6. Haftaya kadar hiç bir maçımız pazar gününe denk gelmemeyişi ve gelmeyeceği nasıl açıklanabilir, saçma.

Geçen maçtan farklı olarak bu maçta İbrahim Kaş'ı direk ilk 11'de gördük. Yerinde sırıtmadı diyelim bu maçta. Geçen maçın yıldızı Atila, bu maçın hayal kırıklığı oldu. Maça iki takımda birbirini tartarak girdi. Genel itibariyle ortada geçen maçta, topu daha çok tuıtmak isteyen taraf Belediyespor oldu. Biz maçın genelinde rakibi üzerimize çekip kontralarla golu aradık. İlk 15 dakikalık ısınma sürecinden sonra sağ kanattan bindirmelerimiz başladı, heyecanladığımız pozisyonlarda... 21. dakikada ise Belediyespor'da Ekrem direk kırmızı kartla oyundan atıldı. 5 haftada rakiplerimizin gördüğü 3. kırmızı kart bu. Ve biz bu kırmızı kartları hiç sevmiyoruz. Niye acaba? Var bir sıkıntı. Şahsi fikrimdir o pozisyonda kırmızı ağır karar oldu, Stancu'yu yakalayabilecek oyuncular vardı yanında.. Geçen hafta Kayserispor'dan Ertuğrul'u attıran Stancu bu maçtada Ekrem'i oyundan attırarak takıma bu yönde önemli katkılar sağladı.

Kırımızı karttan önce başlayan baskımız kırmızı karttan sonra ayrı bir özgüvenle devam etti. Sol kanatı hiç değerlendiremezken atakların tümünün Umbides'in kanadından geliştiriyorduk. Etkili de oluyorduk üstelik. 33. dakikada oyun bizim adımıza olumsuz bir şekilde döndü. Bu dakikada Miguel Garcia sakatlanarak yerini Ferhat'a bıraktı. Sağ kanattan gelişen ataklarımızın başlangıcı olan Garcia'nın oyundan çıkması atak sıklığımızda azalttı. Yerine giren Ferhat ileriye yardım etmeyince pozisyon alternatiflerimiz azaldı, kalmadı. Ayrıca Belediyespor'un hızlı ileri hattına karşı çok etkisiz kaldı Ferhat. Günün bir diğer hayal kırıklığıydı. Garcia'nun durumu önemli, umarız sıkıntılı bir sakatlık söz konusu değildir.

Devreyi golsüz bitirdik, ama 2. yarıdan umutluyduk. Çünkü takım ilk yarıda kötü değildi ve 2. yarıda bir gol sıkıştırabileceğimize inanıyorduk. Golü sıkıştırdık ama öncesinde gol yiyerek maalesef. 2. yarı başladığında sahada çok farklı bir Orduspor vardı. Roller değişmiş, sanki sahada 10 kişi oynayan bizmişiz gibi bir oyun vardı. İlk yarıda ki oyunuyla parmak ısırtan Umbides sahada tel tel dökülmeye başlıyor yorgunluktan. Sol kanat işlemiyor. Atila ve devşirme Hasan Kabze maç boyunca etkisiz kalıyorlardı, bu durumda gol atabilme umudumuzun yavaş yavaş kaybolmasına neden oluyorduk. Cuper Umbides ve Hasan'a çok dayandı. Garcia'nın sakatlanıp çıkmasıyla açılan yabancı kontenjanında Monje daha önce kullanılabilrdi. Golü yedik ama 1 dakika sonra Monje'nin ilk topla buluşması ve yaptığı asistle skoru 1:1'e getirdik. Stancu bugün birşeyler yapmaya çalıştı ve golünüde attı.

1:1'den sonra oyunda bizim adımıza bir kıpırdanma olmadı. Belki golden sonra bir gaza gelme sürecimiz olur dedik ama bugün 1 puan dışında neyi beklediysek olmadı diyebilirim. Kötü oynayabiliriz ama kötüyken de bir şekilde 1 puan alabildiysek fazla birşey kaybetmedik demektir. Maça dair can sıkıcı tek durum Garcia'nın maça devam edememesiydi. Umarız Galatasaray maçında sahada olabilir...