Ayrılık Vakti... | Jean Jacques Gosso

 

Uzun yıllar sürmesini temenni ettiğimiz bir hikayeydi ama o hikaye bugün son buldu. Çok sevdik, değer verdik.. Farklı bir yere koyduk onu. Tıpkı Culio gibi.. Fakat Gosso'nun hikayesi de bizim hayal ettiğimiz gibi bitmedi. Ayrılıklar futbolu güzelleştiren unsurlardan biridir. Birileri giderken diğerleri gelecek ama yolların bu şekilde ayrılması üzüntü verici..

Hikaye çok güzel başlamıştı aslında. Gosso Orduspor taraftarının karşısına çıktığı henüz ilk maçta taraftarın kalbini fethetti. Forma giydiği maçlarda bütün hırsıyla elinden gelenin en iyisini yaptı. Sempatikliği, cana yakınlığı ile kendini daha da sevdirdi. İstatiksel olarak bir Yalçın Ayhan yada Culio kadar katkı yapmadı takıma belki ama Orduspor taraftarı onu samimiyetinden dolayı bağrına bastı. Afrika Kupasında sergilediği performans ile bizi gururlandırdı. Finalde kaybettikten sonra döktüğü gözyaşları içimizi acıttı. Öyle sahiplendik Kaptan'ı.. Orduspor taraftarı bu denli bir sevgi beslerken Gosso'ya o taraftarın gösterdiği bu ilgi ve sevgiye en iyi şekilde karşılık verdi. Her zaman gözlerinin içi güldü Gosso'nun. Bugün geldiğimiz duruma rağmen asla kötü ve mutsuz bir sezon geçirdiğini düşünmüyorum. O da duygularını bir röportajda şu şekilde ifade etmişti;

''Sezon başından bu yana stadyuma her gidişimizde, taraftarımız bizi havai fişek, meşaleler ve konfetilerle karşılıyor. Onun için her defasında tüylerim diken diken oluyor. Gözlerim doluyor. Onların bu çoşku ve desteğine büyük saygı duyuyorum. Bizim ligdeki konumumuzun en önemli etkenlerinden biride taraftarımızdır. İyi puanlar topladık. Her oyuncu sahaya çıktığımızda benim gibi hissediyordur. Taraftarlarımız için saha içerisinde elimizden geleni yapmaya mecbur hissediyoruz kendimizi. Şuan herşey çok iyi gidiyor. Taraftarımızı hayranlıkla izliyorum. Beni çok mutlu ediyorlar. Bu desteklerinden dolayıda onlara sonsuz teşekkürler ediyorum. Taraftarın beni sevdiği kadar bende onları çok seviyorum.''

Fakat, taraftar ve Gosso arasında böylesine bir bağ olmasına rağmen bugün gelinen nokta bütün bunları boşa çıkarıyor. Durumun bu noktaya gelmesi hakkında sorgulayacı binlerce şey söyleyebiliriz. Olaya duygusal yaklaştığımız için Gosso'yu lanetleyebiliriz. Ki, yaşanan bu olumsuz süreç yaşanmışlıkları bir çırpıda unutturdu. 

Gosso gerek Afrika Kupası'nda gerek Türkiye'de gösterdiği performans ile çok iyi bir sezon geçirdi. Bu iyi performansın bir yansıması olarak da Gosso'nun adı transfer gündeminde yer aldı. Orduspor yönetimi bu gelişmelerin yaşanması üzerine rakamlar telafüz ederek Gosso'nun gerektiği takdirde satılabileceğini belirtti. Yönetimin Gosso konusunda yaptığı tek hata belkide buydu. Rakamlar telafuz ederek Gosso satılabilir imajı vermektense daha sahiplenici bir tavır takınılabilirdi. Bundan sonra başlayan ve olayın bu durumlara gelmesine sebep olan durum ise Gosso'nun tercihleri. Onun olaya bakış açısını çok fazla sorgulayamayız. Nitekim 1 sezon Orduspor forması giydi ve kazandığı parayı kuruşuna kadar hak etti. Ordu'yu sevmesine, Orduspor taraftarı tarafından sevilmesine rağmen kendine farklı bir yol çizdi ve yoldan yürüdü. Bugün gelinen noktada hukuki ve ahlaki bakımdan Orduspor bu hikayenin haklı tarafı. Gosso kişisel hırslarına yenik düştü. Kariyerinin en olgun döneminde 1 yıl futbol oynamamayı, ceza almayı göze aldı. Olay Fifa'ya intikal ettiğine göre bundan sonrasını hep beraber göreceğiz.

Tüm yaşananlara rağmen ben Gosso'yu hain yada kötü olarak hatırlamak istemiyorum. Yaptığı tercihin sıkıntınlarını zaten yaşayacak. Bir yıl takım kaptanlığımızı yaptı ve kendini sevdirdi. Giydiği formanın hakkını sonuna kadar verdi. Keşke bu şekilde olmasaydı ama yine de Yolun açık olsun Gosso...