Depresyon | Gençlerbirliği 3 : 1 Orduspor

Böylesine durumlarda maç yazısı girmek çok zor. Ne yazabilir ki insan? Zaten takımın kazanamama serisi 8 maç olmuş, bununla birlikte 5 maç üstüste yenilmiş. Ki önünde öyle bir fikstür var ki bu mağlubiyet sayısı 7 bile olabilir. Sen zaten söyleyeceklerini 8 - 10 hatta 12 hafta boyunca söylemişsin. Dönüyorsun dolaşıyorsun aynı hikayede buluyorsun kendini. Sen söylüyorsun, sen işitiyorsun. Takım mı? Aynı tas aynı hamam dedik ya işte geçen hafta...

Elim gitmiyor klavyeye, birşeyler demeye. Maç hakkında analiz yapmaya, eleştirilerini sunmaya. Boş boş konuşuyorsun sanki. Karabasan çökmüş üstüne, sen bağırmaya çalışıyorsun ama sesin çıkmıyor. Sen duyuyorsun sadece. Öyle birşey işte. Takımdaki sıkıntılar ortada, bu sorunlara çözüm bulmak için birşeyleri denemek gerekir. Antreman yaptırıyorsun bu topçulara. Sen hepsini bizden daha iyi tanıyorsun. Deneme yanılma yap. Yap boz birşeyleri. Görelim, gerekirse biz yanılalım. Diyelim, Diyadin haklısın, kadro derinliğimiz yok gerçekten, geride kalan 3 forvette, sahada oynattığın asıl mevkisi forvet olan Stancu'da bir Fatih Tekke değil diyelim. Bu neyin inatıdır arkadaş?

Sen lig öncesi bu takıma 23 24 tane adam aldırdın. Geçen seneden 4 5 oyuncuyuda takımda tuttun. Senin elinde 29 30 tane oyuncu varken, takımı 11 - 12 oyuncuya hapseden yine sensin. Oynadığı her dakika, sahada yokluğu varlığından daha değerli olan Abdurrahman'ın üzerinde durarak bu maçın en iyi isimlerinden yaptın onu. Sen, Abdurrahman'ın üzerine düştüğün kadar geride kalan hiç kimsenin üzerine düşmedin bile. Bizleri, geçen sene taraftara bir yerlerini gösteren İbrahim Şahin'e bile razı ettin.

Geçen hafta kendi kalesine gol atan Nickenig'i bu hafta kurtarıcı diye forvete sürdün, dakika 80'de. Bu mantıkla yola çıkarsak bu maçta kendi kalesine çok güzel bir gol atan Yalçın'ı da cuma akşamı zor dakikalarımızda forvette izleyebiliriz.

5 maçtır yeniliyoruz evet. Yaşım yetiğince takip ettiğim Orduspor'umun 5 maç üstüste yenildiğini hatırlamıyorum, hafızam beni yanıltıyor olabilir. Kötü gidiyoruz, en azından ilk yarı için toparlanamayacak gibiyiz. 14. sırada yer bulduk hafta bitince kendimizi. Düşme potasına iyice yaklaştık ama Ankaragücü ve Samsunspor'un aşırı kötü gidişi bizim adımıza bir şans ligde kalma yolunda. Olumlu yanından da bakarsak, her ne kadar çok kötü gitsekte şu saate kadar topladığımız 17 puan o kadar da kötü değil, yeni çıkmış bir takım için.

Daha çok maç sonunu konuştuk. Biraz öncesi, sonrasından bahsedelim Gençlerbirliği - Orduspor maçının. Rakipte Oktay Delibalta ve Emre Aygün gibi iki eksik vardı maç öncesi. Bizde ise maç önceasi kadrolara bakıldığında yine hayal kırıklığı vardı. Yedekte bir forvet bile bulunmazken, Garcia'nın sakatlığı sonrası Abdurrahman, Emre'nin yerine Murat ve ileride yine tek başına Fatih Tekke vardı. Kadroyu gördüğümüzde maç içinde olabilecekler yavaş yavaş zihnimizde canlanmış, gelecek 1 puanın gayet iyi olabileceğini düşünmeye başlamıştık...

Gençlerbirliği ev sahibi olmanın avantajını kullanmaya çalıştı maç boyunca. Zaten evinde aldıkları başarılı sonuçlarda ortada. İlk görüntüde iki takımda ilk hedef 1 puan şeklinde sahadaydı. Orta sahada yaşanan amansız bir mücadele şeklinde geçen bir ilk yarı vardı. Genç takım olmanın avantajını kullandılar zaman zaman, orta sahada kazandıkları toplarla hızlı adamlarla pozisyonlara giren taraf oluyorlardı. Gerçi bu girdikleri pozisyonlar 2'yi 3'ü geçmedi.

Sıkıcı geçen ilk devrede gol seside çıkmadı, normaldi de. Beklenen oyunu sergiliyordu iki takım sahada. Bu oyunla golü atan maçı kazanırdı. Hatta o golü Gençlerbirliği atarsa maç bizim adımıza biterdi. Buna yakın şeyler oldu zaten ikinci yarıda.

Bazı farklarla tabi. Golü atanın kazandığı maç olmadı ki keşke öyle olsaydı. Golü bulduk 2. yarı başlar başlamaz. Haftalardır eleştirdiğimiz Abdurrahman'ın harika ortasına Culio çok zor pozisyonda şık bir vuruşla cevap verdi. Böylece 1:0 öne geçen taraf olduk. Önümüzde artık zorlu bir 10 dakika vardı. O 10 dakikayı atlatsak Gençlerbirliği'nin direncini kıracaktık. Peki ne oldu? Geçen hafta ki Sivasspor maçının bir kopyası, işe bak sen. Göz açıp kapayana kadar Gençlerbirliği 2:1 Orduspor. 2 haftadır aynı senaryonun başımıza gelmesi talihsizlik. Eriyoruz yavaş yavaş. Önce gol yememeye alıştık, şimdide gol yemeye. İki maçtır 2 gol yemeye başladık bu hafta ise bu gol sayısı 3'e çıktı. Kötü bir istatistik yakaladık, tez zamanda bozulması dileğiyle. Ankara'da Gençlerbirliği'ne karşı yine kazanamadık, tarihimizde hiç kazanmadığımız gibi.