Altımızdaki takımların hepsinin puan kaybettiği bir haftada aynı puanda olduğumuz İstanbul Belediyespor ile karşılaştık. Herkes 6 puanlık maç diyordu ama bence 9 hatta 12 puanlık bir maçtı. Her bakımdan kazanmamız gereken bir karşılaşmaydı. Çok da yaklaşmıştık ama sonunu getiremedik ve sahadan bir puanla ayrıldık.
Aslında çok güzel başlamıştı her şey. Umbides'in golü ile daha 3. dakikada öne geçtik. Daha gol sevincimiz sürerken 4 dakika sonra beraberlik golünü yedik. Daha sonra İBB Visca ile sağ taraftan etkili geldiler. Visca, deyim yerindeyse bizim sol tarafımızı hallaç pamuğuna çevirdi. Zaten H. Cuper'de bunu farkedip erken bir değişiklikle Atila'nın yerine Ferhat'ı aldı. Ferhat oyuna girdikten sonra ipleri tekrar elimize aldık ve Yussuf ile 2. golü bulduk. Umbides, Barral ile yaptığı verkaçta topu yerden arka direğe kesti ve Yussuf boş kaleye golü attı. İlk yarı da bu skorla bitti. 2. yarıya ise şanssız bir sakatlıkla başladık. İkinci yarıya ilk yarının sonlarından yaşanan bir pozisyondan dolayı zorunlu bir değişiklikle başladık. İbrahim Kaş'ın sakatlanmasından dolayı ikinci yarıya Müslüm ile başladık. Bu değişiklikle Ali Çamdalı stopere geçti. Ali'nin tandeme geçmesi, maçın başından beri sahada düz koşu yapan Nizamettin hiçliği ile birleşince bütün orta alan üstünlüğünü İBB'ye verdik. İkinci yarıya da bütün bu olumsuzluklara rağmen iyi başladık. Romero ve Umbides ile rakip kaleye oldukça etkili ataklar gerçekleştirdik. Üçüncü golü bulamayınca son dakikalarda yine geriye gömüldük. Sonra da 87. dakikada Ömer Can bomboş kaldı ve golü yedik. Adam paylaşımındaki bir hata 2 puanımıza maloldu.
Karşılaşmanın belli bölümlerinde futbol oynamak istediğimiz zaman neler yapabildiğimizi gayet iyi gördük. Özellikle Ayila'nın golünden önceki baskı gerçekten haftalardır özlem duyduğumuz bir görüntünün ta kendisiydi. Fakat o baskı, sağlı sollu ataklar, oyunu rakip ceza sahasına yıkan Orduspor'u sadece 5 dakika izleyebildik. Oynamaktan öte oynatmamayı hedefleyen bir yapımız olduğu için skor avantajını elde edince yine oynatmama derdine düştük. Öyle veya böyle bu teknik kadro ve futbolcu topluluğuyla sezonu bitireceğiz. Puantaj bakımından sıkıntı yaşıyoruz ama oynanan futbol da gerçekten can sıkıcı.
Sonuç olarak mutlu bir hafta geçirebilirdik ama Orduspor'umuz yine çok gördü bize. Fikstür bundan sonra zorlaşıyor. Bir hedef vardı ama o hedef hiç oldu artık. Şuanki hedefimiz gayet açık ve net. Bu hafta rakip Galatasaray. İnanan bir futbolcu topluluğuna sahip olsaydık, rakibin futbolcuları, kadrosu umurumuzda dahi olmazdı aslında ama maalesef öyle bir topluluğa sahip değiliz! Umarız, yanılan biz oluruz.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
Okumuş olduğunuz başlık hakkındaki yorumunuzu bırakmak için lütfen aşağıda bulunan alana görüşlerinizi belirtiniz. Yorumlarınız bizim için önemli...