İlk Yarının Ardından

Umut cümleleri ile başladığımız sezonun ilk yarısı tamamlanırken hepimizin aklı bulanık. Sezon sonunda nerede oluruz, Orduspor'un kaderi ne yöne gider bilemiyoruz. Ligin ilk yarısını 5 galibiyet, 5 beraberlik 7 de mağlubiyet ile -9 puan cezamız çıkarıldıktan sonra elimizde kalan 11 puan ile 17. sırada tamamladık. Düşme potasının bir basamak üzerinde bulunan Bergama Belediyespor ile aramızda 5 puanlık fark bulunuyor.

İlk yarıyı değerlendirirken sahada oynanan futbolu baz alacaksak eğer Metin Altınay ve sonrası olarak ikiye ayırabiliriz. Metin Altınay'ın ayrıldığı zamana kadar puan kaybedilen maçlar da dahil olmak üzere ne oynadığını bilen, oyun disiplininden kopmayan, yediği gole reaksiyon gösterip demoralize olmayan özgüvenli bir Orduspor vardı. Metin Altınay'ın ayrılmasından sonra ise bir hafta oynadığı futbol diğer haftayı tutmayan, ne oynadığını bilmeyen, öne geçtiği zaman skoru koruyamayan, geriye düştüğü zaman oyundan çok çabuk kopup reaksiyon gösteremeyen bir Orduspor izledik. Turgut Kural hoca ile ilgili iyimser konuşmak isterdik ama Metin Altınay'dan aldığı takım ligin devre arasına deyim yerindeyse can çekişerek kendini zor attı. Metin Altınay devam etse mevcut durumun çok daha üzerinde olacağımız aşikardı ama Metin Hoca da profesyonellik kisvesi ile bir şehri saf yerine koyarak ilk fırsatta arkasına bile bakmadan kaçıp gitti. Yine onunla birlikte arkasına bile bakmadan giden Ordulu, Ordusporlu Nejdet Sarıalioğlu'nu da düşününce Metin Altınay'a çok da bir şey söylenemiyor...

Devre arasında öncelikli olarak hoca konusunun netleştirilmesi gerekiyor. Her ne kadar son dört sezondur profesyonel liglerde oynayan genç oyunculara sahip olsak da futbolcularımızın futbol zekası ve davranışları amatörlüğün bir tık üzerinde. Orduspor'un beklenmedik çöküşü ile hepsinin eline fırsat geçti ama açık söylemek gerekirse Orduspor bu durumlara düşmeseydi mevcut kadronun büyük çoğunluğu futboldan elini eteğini çeker bir kaç arkadaşımız hayatını futboldan kazanırdı. Bu sebeple hoca faktörü bizim takım için gerçekten önemli. Ziya Doğan ve Metin Altınay gibi biraz eski toprak diyebileceğimiz, tecrübeli teknik adamlar takım üzerinde belli bir etkiye sahip oldular. Bu iki isim haricinde gelen isimlerin hiçbiriyle gerekli iletişim kurulamadı. Bu ligde kalmak istiyorsak eğer, ince eleyip sık dokuyup Ziya Doğan ve Metin Altınay tarzında fakat bu iki isimden daha karakterli bir hocayı çok zaman geçmeden takımın başına getirmek gerekiyor. Turgut Kural ile risk alıp rus ruleti oynamanın anlamı yok.

Kadro yapısı, teknik ekip üzerine konuşurken yönetimin de üzerine düşeni yapması gerekiyor. 2 ayda bir biz bırakıyoruz, kongre olacak ağlaklığı yapmanın vakti değil. Nedim Türkmen ve beraberindekiler Orduspor Kulübünün tarihe gömülmesine ortam hazırladılar evet. Fakat sizler geldikten sonra Orduspor'u kurtarmak için ne yaptınız? Evet borç var. Bir önceki yönetim kulübün dibine kibrit suyu dökmüş ama siz ne yaptınız? Yasal olarak bir şey ortaya çıkaramadınız. Tahtayı açtınız amatörden bozma adamlarla takımın içini doldurdunuz. Puan cezalarını aval aval izlediniz. İki profesyonel takımı küme düşürdünüz. Saçma sapan hoca tercihleri ile bir seneyi heba ettiniz. Bütün bunlar olurken tekrar aday olup devam ettiniz. Şimdi ağlaklık yapıp ikide bir kongre lafını ortaya atarak Ordu şehriyle ve taraftarıyla resmen dalga geçiyorsunuz.

Orduspor yönetimin zor şartlarda ve kısıtlı imkanlar dahilinde görevini sürdürdüğünü az çok biliyoruz ama Orduspor taraftarları olarak da bu takımın geleceğinin kurtulmasını istemek, yönetimden daha yapıcı şeyler beklemek en doğal hakkımız. Bir önceki paragrafta dile getirdiğimiz şeyler haricinde onlarca saçma sapan uygulamalarını da sayabiliriz ama artık uçurumun kenarındayız ve başka saçmalıklara tahammülümüz yok. Orduspor o uçurumdan düşerse tarih Nedim Türkmen'in bu kulübü nasıl batırdığını yazarken sizlerin de bu takımı 2 sezon üst üste küme düşürüp amatöre yolladığınızı es geçmeyecek.

İyi bir hocanın yanı sıra transfere de ihtiyacımız var. Orduspor'un kapısının önünden geçemeyecek Emre Gemici gibi bir adam dün sözleşmesini fesh etti mesela. Bu adamı tahtayı açtığınızda siz getirdiniz. İlk fırsatta her isteyen elini kolunu sallayıp giderken sizin bu takımı bir arada tutmak için ne yaptığınızı merak etmiyor değiliz. Sezon başında yine bu takıma katkı sağlayabilecek adamların gitmesini izlediniz. Tahtanın açık olduğu söyleniyor. Devre arası transfer yapmak için bir çalışma var mı? Düşme hattının içindeyiz. Kadromuz yetersiz, alternatifsiz ve kırılgan. Bunların hesabı yapılıyor mu? Orduspor yönetimi bu takımı ligde tutmak için ne yapıyor? Sorulacak onlarca soru var. Devre arasına gireli neredeyse 1 hafta olacak ama kaybedecek bir günümüz dahi yok. Çok acil bir şekilde planlamayı yapıp uygulamaya geçmeliyiz.

Son paragrafta Ordusporlulara ve Ordululara değinelim. Her şeyden vazgeçtik. Takım sezon başından beri 2-3 bin kişiye oynuyor. Orduspor'un çöküşüne karşı sessiz, tepkisiz ve bir o kadar ilgisiziz. Biz bu kadar ilgisiz olduğumuz ve bu takımı sahipsiz bıraktığımız için bu takımı yönetenlerin bir kaygısı endişesi bulunmuyor. Şehir zaten yanında değil bu takımın her şey olacağına varır kafasındalar. Çok geç olmadan, ah vah diyeceğimiz günler gelmeden bu takımın sahipsiz olmadığını, Orduspor'u yönetenlerin Orduspor taraftarına karşı sorumlulukları olduğunu hissettirmeliyiz. Taraftar grupları daha aktif olup şehri yönlendirip bilinçlendirmeli. Yönetim gerekirse kapı kapı dolaşarak halkı Orduspor'un yanında olmaya davet etmeli. Ordu şehri bu takıma yüzünü dönerse ve sahip çıkarsa eğer emin olun Orduspor'a sırtını dönen siyasiler de koşa koşa gelecekler. Çok geç olmadan uyanalım artık uykudan. Bulunduğumuz yerden aşağısı karanlık. Çok karanlık...