4. Hafta | Karşıyaka 0:1 Orduspor

Aldanmadan, havaya girmeden, seviniyoruz, mutluyuz, az biraz umutlu…

Son yıllarda lige hep iyi başlayan taraf biz olduk. Sonunu getirdiğimizde oldu, geçen sene olduğu gibi kümeye düştüğümüzde. O yüzden, bu sene biraz daha sakin olmalıyız. Yolumuz her zamankinden daha uzun. Yolumuz bol virajlı, çok sert. Bu gece rahat uyuyacağız, mutluluğu bizlere yaşatanlara teşekkürler. Böyle bir sonuç bekliyordum Karşıyaka deplasmanında. Çünkü takım oynadığı 2 maçta verdiği mücadeleyle bu ligde fazlasıyla iddialıyız edasında. Adanaspor maç yazısında “ben bu takımı sevdim.” demiştim. Düşüncemin arkasındayım. Özellikle geçen sene, futbola doymuş, “paramı alır oynarım” düşüncesinde olup da,   genç nesillere ilk defa bir ligden düşme psikolojisini yaşatan oyunculardan sonra, bu sene daha çok kendini gösterme çabasına girmiş, mücadelenin en kralını yapan oyuncularım varken, varsın 3. Lig’de olalım, üzülmem. Yeter ki o forma, o arma, başka renkler, başka şehirler karşısında aciz kalmasın.

2 haftanın aksine Odabaşı ve Ufukhan’ın yokluğunda Alişan ve Soro’yu izleme fırsatı bulacaktık İzmir’de. Onun dışında aynı kadro, rakibi tartarak başladı maça. Karşıyaka, ligin en eski takımı. Her seneye iddialı başlasa da, çoğunlukla sonunu getiremedi. Bu seneye  3 maçta 1 galibiyetle başladıkları için ve İzmir’de de kolay kolay maç kaybetmek istememelerinden dolayı baskılı başladılar maça. Baskılı derken, topu daha çok tutan, üzerimize gelen taraf görünümündeydiler. Ama pozisyon bakımından pek zorlayamadılar bizi. 3 maçta gol yemeyen bir takıma sahibiz. 2 hafta boyunca defans hattımızdan gayet memnunken, bu hafta kafamda soru işaretleri oluştu. Soro, başlarda sıkıntı çekse de maçın ortalarından, sonuna kadar bu maçta idare eder bir oyun ortaya koydu. Bu maçı kurtardı ama ağır bir görüntü çizdi. İleri hattı genç ve hızlı olan takımlara karşı sıkıntı yaşayabiliriz Soro’yla. Kesinlikle bir Akaminko havasında değil. Volkan ise bugün çok adam kaçırdı. Bu hali pek hoşuma gitmedi. Geçen 2 haftada performansı iyiydi ama bu oyunu inşallah bu maça özeldir.

Rakip gol ararken, biz golü bulduk. Güzel bir kontra atak ile Subasic durumu 1:0’a getirdi. Anıl’ın goldeki aktif, Landel’in ise pasif rolünü görmemezlikten gelemeyiz. Çok memnunum Anıl gibi bir oyuncuyu takımda tutabildiğimiz için. Bu lig için çok ideal bir isim. Geçen sene de değerlendirilebilirdi, değerlendirilmedi. Vardır bir bildikleri diyeceğimde, olsaydı Süper Lig’de olurduk.

Özünde gayet sıkıcı bir maçtı. 1. Lig’de oynanan çoğu maç mücadeleye dayalı olduğu için, çoğu maç Karşıyaka-Orduspor maçı gibi geçiyor. Karşıyaka beklemediğim kadar kötüydü. Biz ise beklemediğim kadar tutuktuk çoğu anlarda. Adanaspor maçında olduğu gibi, “saldıralım” değil de “uyutalım” havasındaydık. Uyuttuğumuz zamanlarda bir çok pozisyon bulduk rakip kalede. Direkten dönen 2 topumuz bunların içerisindeydi. Devamlı kaleyi yoklayan ve kendine güvenen oyuncular var bizde. Ceza sahası dışarısından atılan her top neredeyse rakip kaleci Bicik’in güzel refleksleri sayesinde gol sayısı olarak yazılamadı hanemize. Landel, altı pas içerisinden golü kaçırıp ceza sahası dışından nasıl bu kadar isabetli şutlar atabiliyor şaşırıyorum. 3.maçımızı kazandık. 3 maçta 7 puan alırken 5 gol attık hiç gol yemedik. 3.sıradayız. Orta sahasının ilerisinde çok rahatız, çok cooluz. Ayağa güzel paslar yapıyoruz, pozisyonlara giriyoruz. Teknik ve güçlü isimlere sahibiz. Geri hattında ise bir o kadar paniğiz, dan dun top oynuyoruz. Son satırlarım bu maça has düşüncelerim. İyi yanlarımızda kötü yanlarımızda henüz ölçü değil. Bu derenin altından çok sular akacak. Düşüşe geçtiğimiz zamanlar gelecek. Ligdeki kaderimizi de o zamanlar belirleyecek.

Dost Karşıyaka'ya, tezahüratları ve "Hoşgeldiniz1 pankartı için teşekkürler. Kareografileri ise müthişti.

Alişan’ın hakkında bir şeyler okumak isteyenlere gelsin son kısım. Gole kadar heyecanı çok belliydi. Yan toplarda 2 defa boşa çıktı. Sonra alıştı oyuna, kendine güveni geldi. İlk defa bu klasmanda oynayan bir kaleciye göre çok cesur ve soğukkanlı hareketleri göze çarptı. 

Stat: Atatürk
Hakemler: Erkan Zengin, Ayhan Akgöz, Nihat Samuk
Karşıyaka: Bicik, Rıdvan Şimşek, Mehmet Yiğit, Muhammet Özdin, Berkan Emir, Ofoedu (Dk. 78 Gökhan Aydaş), Hakan Bayraktar, Erdi Kasapoğlu, Burak Karaduman (Dk. 46 Kerem Bulut), Mustafa Sevgi, Ars (Dk. 67 Caner Ağca)
Orduspor: Alişan Şeker, Erkan Sekman (Dk. 88 Mustafa Tuna Kaya), Soro, Volkan Koçaloğlu, Ferhat Öztorun, Landel, Salih Sefercik, Selçuk Özkan (Dk. 46 Emre Aygün), Eren Özen, Anıl Taşdemir, Subasic (Dk. 76 Ionita)
Gol: Dk. 22 Subasic (Orduspor)
Kırmızı kart: Dk. 90+2 Erdi Kasapoğlu (Karşıyaka)
Sarı kartlar: Dk. 12 Burak Karaduman, Dk. 67 Berkan Emir, Dk. 68 Muhammet Özdin, Dk. 75 Rıdvan Şimşek (Karşıyaka), Dk. 71 Erkan Sekman, Dk. 78 Emre Aygün, Dk. 90+5 Ionita (Orduspor)