20. Hafta | Orduspor 2:0 Adanaspor

Maç öncesi kolay geçmesi muhtemel maçları hiç sevmedik. Ordu’ya eksik veya sıkıntılı gelen takımların çoğuna puan verdik kendimi bildim bileli. Adanaspor’un durumu da hiç iç açıcı değildi maç öncesi. Devre arası takımın yarısıyla yollar ayrılmış A2 takviyeli bir kadroyla tutarsa 1 puan alma derdinde çıkacaklar maça. Orduspor olarak bizim bu sezon iç sahada verdiğimiz tuhaf puanları düşündüğümüz zaman o kadar kolay bir maç olmayacağını tahmin etmemek zor değildi. Devreyi Şanlıurfaspor’a karşı alınan 2:0’lık iç saha galibiyetiyle kapatmamızın ardından bu maçı da kazanırsak 2.defa Ordu’da iki maç üstüste kazanacağız Fethiyespor ve Adana Demirspor serilerinden sonra.

Adanaspor’un eksikleri malum ama bizimde dar kadromuz ve transfer yasağımız can sıkıcı bir ortam yaratıyor. Bu dar kadro üzerine sakatlar ve cezalılar eklenince Ankaraspor maçında yaşanan hezimet akla geliyor, üzülüyoruz. Maalesef bu saatten sonra böyle ite kaka yolumuza devam edeceğiz. Bir başarı gelecekse bu sezon, bu başarı futbolcuların yetenekleriyle değil sezon sonuna kadar bu işe ne kadar inanacaklarına bağlı olarak gelecek. Bu inancı ben görebiliyorum, bozulmamasını diliyorum.

Beklenen bir tempoyla başladı maç. İlk yarıda oynanan Adanaspor maçının düşündüğümüzde takımın oyununda  felaket bir düşüş olduğunu görebiliriz. Bu kadar eksik bir takıma karşı pozisyona dahi giremeyen bir Orduspor hiç hoş değil. Orduspor’un bu kötü futbolunda Adanspor’un hiç mi payı yoktu? Vardı. Çok sık defans ve daha 30.dakikadan sonra anlamsız oyunu yavaşlatma çabası karşı takımın niyetini ortaya koyuyordu. Bizim hatalarımız yok muydu? Vardı. Adanaspor’un kale bölgesi en sıkıntılı yeri lig başından beri. Bu sezon kümeye düşerse Adana temsilcisi bunun en büyük nedeni kale bölgesinde yaşadığı sıkıntı olacaktır. Bu maç Adanaspor kalesini koruyan Yaşar Memişoğullarından daha önce Bafraspor ve Menemen Belediyespor kalesini korumuştu. Ki bu takımlarda bile as kaleci konumunda değilken kendini biranda 1. Lig’de buldu. Karşında böyle acemi bir kaleci varsa ve sen rakibin üzerine gidemiyorsan yapabileceğin en mantıklı hareket şut şut ve yine şut olacaktır.

Ah şu forvetsizlik. Gerçekten şu takıma Bruno’dan sonra leblebi gibi gol atacak bir forvet getiremedik. Murat Aktaş, Serkan Turhan, Şadi Çolak ve Bruno gibi isimlerden sonra bizlere Anatoliy, Kostovski, Ahmet Güven, İbrahim Şahin, Hasan Kabze, İonita, Subasiç gibi isimler izleterek mutlu olmamızı istediler. Subasiç oynamasın artık, gerekirse forvetsiz çıkalım orta sahamız bir adam fazla olsun. Zaten tüm gollerimizi orta sahamız atmıyor mu? Her maça 10 kişi çıkarak ilk 2 gelmez sanmıyorum.

Bu kadar kötü oynadığımız maçta Landel ve Soro’nun 5 dakika arayla attıkları gollerle 2:0 öne geçtik ve Adanaspor’un gardını düşürdük. Maçın ilk dakikasında Subasiç’in pozisyonunu saymazsak neredeyse ilk şut denememizde golü bulduk. Adanaspor’u yıkmak bu kadar kolaydı işte ama biz ne yaptık? Kendi işimizi kendimiz zora soktuk. İstanbul Büyükşehir Belediyespor dün 3 puan kaybedince bu 3 puan daha anlamlı oldu. Canberk Dilaver içinde Ankaraspor maçında yaşadığı hayal kırıklığını üzerinden atması açısından büyük moral sağladı bu maç. Tribünlerden alkış alması güvenini yerine getirmiştir. Bu sezon çok işimize yarayabilir kendini daha çok geliştirir ve aklını futbola verirse.

İyi bir futbol ortaya  koyamadık. Lakin Ordu’ya eksik gelen her takım puan yada puanlar alıp gider klişesini yıktık dün akşam. Bu bile tek başına bir umut kaynağıdır. Ama herşeyin bu kadar tozpembe olmadığını da biliyoruz. Maalesef maraton çok uzun ve biz maratonda zamanla çok eksik kalacağız. Haftaya Mersin İdman Yurdu maçı bu kadar rahat olmayacak. Net konuşuyorum, Mersin İdman Yurdu maçı bizim bu sene ki hedefimizi belirleyecek maç olacaktır. Pazartesi’ye verildiği için kaçırdığımız bu deplasman için çok üzülüyorum kendi adıma.

Hayırlısı…