Bak şimdi,
artık bu işin şakası kalmadı.
Olay ciddi.
Galatasaray maçından sonra kendimizi yakıştıramadığımız yerdeyiz, düşme potasında... Hafta itibariyle altımızda ki takımlar puanlar aldılar, nefeslerini iyiden iyiye hissetmeye başladık. Haftalar öncesinde bende dahil, felaket tellalığı yapanlara sallayıp durmuştuk.
Üzgünüz,
haklı çıktılar.
Dedim ya, yediremedik bazı şeyleri. Bazen körü körüne gerçekleri görmek istemedik. Çok heveslenmiştik, hiç olmadığımız yerlerdeydik. Haftalar önce bu takım liderlik maçına çıkmıştı, ilk haftalar olsa bile aşırı bir güven getirmişti bu duygu bize. İşte bu güven yüzünden, takımı gözümüzde çok büyütüp, olumsuzlukları görsekte nasılsa geçer demiştik.
Geçmedi.
Geçmemekle birlikte, dibe doğru hızlı bir şekilde çakıldı.
Yarın akşam 19.00'da Eskişehirspor deplasmanındayız. Tam tamına 6 as oyuncumuzun yokluğuyla beraber. Umutsuz bir tablo var, ama umutsuzluk yakışmaz bize.
Yaşıyorsak umut vardı hani...
Dolduramadım bu akşam bu sayfayı. Bizim oyuncuların içinden gelmiyor ya oynamak, benimde içimden gelmedi birşeyler yazmak.
Temennimiz, yarın akşam bu saatlerde gözümüzün içi güleç bir şekilde yastığa başımıza koymak.
Son söz, o armayı taşıyan futbolcularımıza,
kendinize gelin, adam gibi oynayın, gerekirse kaybedin!
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
Okumuş olduğunuz başlık hakkındaki yorumunuzu bırakmak için lütfen aşağıda bulunan alana görüşlerinizi belirtiniz. Yorumlarınız bizim için önemli...